U BRATA ALBERTA
STEFAN LAURENT

…Miałem swój dom z ogródkiem
Miałem rodzinę, przyjaciół
Miałem pracę, marzenia
Miałem poczucie bezpieczeństwa
Teraz, gdy patrzę na leniwy dworcowy zegar
Odmierzający pociągi do nikąd
Wiem, że straciłem wszystko…

Pielgrzymka do Pustelni św. Brata Alberta w Zakopanem na Kalatówkach

Wznoszę swe oczy ku górom: skądże nadejdzie mi pomoc? (Ps 121)

W nawiązaniu do zamieszczonej we Wrocławskim Biuletynie TPBA z maja 2006 r. intencji, dotyczącej zorganizowania po raz kolejny pielgrzymki autokarowej do Zakopanego i na Kalatówki dla podopiecznych z naszych Schronisk, chciałbym podziękować Bożej Opatrzności, że dane nam było cel ten zrealizować.

Zobacz historie innych bohaterów filmu Sie masz Wiktor: Waldemar, Andrzej.

Zwykle szczęście mnie w życiu nie omijało, lecz ja tego nie umiałem wykorzystać. W niepowodzeniu doszukiwałem się winnych, pomijając siebie. Coraz częściej uciekałem w alkohol. Trudności się powiększały, a nie malały. Podejmowałem terapię, ale byłem do tego nieprzygotowany - myślałem, że jakiś „ktoś” mnie wyleczy. Nie wiedziałem, że jest to myślenie błędne. Terapię kończyłem, nie piłem, lecz ignorowałem wszystkie ograniczenia z tego wynikające. Wytrzymywałem tak około półtora roku i zaczynałem pić. Po jakimś czasie podejmowałem drugą terapię. Pracowałem w swoim zawodzie kucharza nie myśląc, że jest to dla mnie zagrożenie. Utrzymywałem kontakt z AA do momentu, gdy kupiłem sobie piekarnię. Powróciłem do postępowania, jakie było po pierwszej terapii

Miło nam poinformować, że Wrocławskie Koło Towarzystwa Pomocy im. św. Brata Alberta w dniu 12 października 2006 obchodzić będzie VII rocznicę otwarcia Schroniska dla Bezdomnych Mężczyzn przy ul. bp. Bogedaina 5. Początek uroczystości nastąpi o godz. 18:00. Eucharystię celebrował będzie ks. bp Andrzej Siemieniewski — wygłosi też okolicznościową homilię oraz udzieli błogosławieństwa członkom Koła, pracownikom i podopiecznym z naszych ośrodków. Po Mszy świętej przewidziany jest dla uczestników poczęstunek: dania z grilla, ciasto, kawa i herbata. Wszystkich członków Koła Wrocławskiego serdecznie zapraszamy do udziału w Jubileuszu.

Z albertyńskim pozdrowieniem
Magdalena Jezierska — prezes Koła
Dariusz Dobrowolski — kierownik schroniska przy ul. bp. Bogedaina

***

Zobacz historie innych bohaterów filmu Sie masz Wiktor: Waldemar, Wiesław.

***

Mam na imię Andrzej. W Schronisku przebywam już sześć lat. Jak tu trafiłem? To dosyć długa historia. Miałem kiedyś dom, pracę, kobietę i dziecko. Żyło mi się dobrze, bo byłem wałbrzyskim górnikiem. Na skutek przemian ustrojowo-gospodarczych mój zakład i całe wałbrzyskie zagłębie zostało zlikwidowane z dnia na dzień. Dostałem odprawę pieniężną, która owszem była duża, ale rozeszła się na potrzeby domowe i przyjemności, bo było dużo, dużo wolnego czasu. Po kilku latach okazało się, że konto się kończy, trzeba coś zarobić. W najbliższej okolicy nie było szans, a to z tego powodu, że w podobnej jak ja sytuacji znalazło się tysiące bezrobotnych górników. W domu zaczęły się zgrzyty i niesnaski. Postanowiłem poszukać pracy gdzieś dalej. I tak znalazłem się we Wrocławiu. Tu pracy było dużo, ale wszystko na „czarno” - bez umów i ubezpieczenia.